vrijdag 22 mei 2009

Een mooie herinnering.


Deze week was ik met het interieur bezig toen dit glazen plaatje in mijn handen kreeg om het af tedoen. Er heeft altijd een kettinkje aangezeten om het op te hangen voor het raam. Maar dat is al lang geleden gesneuveld. Heb het jaren geleden gekregen van een zus van mij. Zonder het te weten kreeg het een zeer speciale betekenis voor mij. Haar zoon is mijn petekind. Hij is intussen ook al volwassen. Maar ik zal het plaatje nooit wegdoen. Toen hij nog klein was zei hij dat ik dat was op die afbeelding. En hij gaf mij een koosnaampje waar ik zeer trots op was.Hij zij dat het "Tiete Rija was". Ik ben Tante Ria voor hem. Vandaar deze naam. Nu noemen wij elkaar gewoon bij onze echte naam hoor. Maar ik vond het heel leuk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten